پرسش :

چرا به خداوند «فاطر» می گوییم؟

پاسخ :
«فاطِر» از ماده «فَطْر» (بر وزن سَتْر) به معنى شکافتن یا به معنى شکافتن از طول است، همان گونه که در آیه اول سوره «انفطار» نیز آمده است: «إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ»؛ (آن زمان که [کرات] آسمان از هم شکافته شود). این واژه به معنى دوشیدن شیر از گوسفند و شکستن روزه و همچنین ابداع و ایجاد چیزى بدون سابقه نیز آمده است، گوئى پرده ظلمانى عدم شکافته مى شود و موجودى پا به عرصه هستى مى گذارد.

منبع: پیام قرآن‏، مکارم شیرازى، ناصر، با همکاری جمعى از فضلاء، دار الکتب الاسلامیه‏، تهران‏، 1386 ش‏، چاپ نهم، ج 4، ص 328.